ماه من غصه چرا...؟!

                    آسمان را بنگر...که هنوز...بعد صد ها شب و روز

                                       مثل آن روز نخست

                             گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد!

                  یا زمینی را که...دلش از سردی شب های خزان

                                   نه شکست و نه گرفت!

                                 بلکه از عاطفه لبریز شد و

                                نفسی از سر امید کشید

                        و در آغاز بهار...دشتی از یاس سپید

                                    زیر پاهامان ریخت

                  تا بگوید که هنوز...پر امنیت احسان خداست!

                                     ماه من غصه چرا؟!   

                                      تو مرا داری و من

                                        هر شب و روز

                         آرزویم همه خوشبختی توست !

               ماه من! دل به غم دادن و از یاس سخن ها گفتن

                 کار آن هایی نیست...که خدا را دارند.....

              ماه من! غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید

        یا دل شیشه ایت...از لب پنجره ی عشق زمین خورد و شکست

                         با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن

                  و بگو با دل خود که خدا هست خدا هست!

  او همانیست که در تار ترین لحظه ی شب... راه نورانی امید نشانم می داد

 او همانیست که هر لحظه دلش می خواهد...همه ی زندگیم غرق شادی باشد...

                                             ماه من!

                              غصه گر هست بگو تا باشد!

                                    معنی خوشبختی

                                   بودن اندوه است...!

                     این همه غصه و غم این همه شادی و شور

                        چه بخواهی و چه نه! میوه ی یک باغند...

                              همه را با هم و با عشق بچین...

                                        ...ولی از یاد مبر

                      پشت هر کوه بلند...سبزه زاریست پر از یاد خدا

                                و در آن باز کسی می خواند

                                 که خدا هست خدا هست

                                       و چرا غصه؟ چرا؟

               *************************************************