این آینده لعنتی.

پنجشنبه رفتم دفترچه گرفتم واسه کنکور!

اعتماد به نفسمو نگاه کنید تورو خدا!!!

یه دفترچه گرفتم واس سراسری ریاضی یکیم سراسری زبان.دیگه پیام نورو بی خیال شدم!

واقعا  اگه قبول می شدم هم نمی رفتم پیام نور!! پیام نور شهر ما هم دانشگاست!!؟

اگه دست من بود...اصلا فقط زبان می گرفتم. چرا آدم تو ایران نمی تونه پی علاقه شو بگیره؟

ریاضیم دوست دارما ولی اول از همه عاشق زبانم.(قبل از زبان هنره که مامانم گفته فکرشم نکن یه روزی اجازه بدم بازیگری بخونی!)

از بچگی که خالم داشت کارگردانی میخوند هر دفعه گفتم بازی.... این مامان خانوم نذاشته بقیه شو بگم! نمی دونم چرا همه پدر مادرا فکر می کنن بچه هاشون حتما یا باید دکتر بشن یا مهندس!

اصلا دوست ندارم به کنکور فکر کنم.............

از این که سردرگم باشم و ندونم که می خوام چی کار کنم متنفرم!

الان دقیقا اون طوریم! اگه دست خودم بود تمرکزمو فقط می ذاشتم رو زبان.

ولی الان مجبورم واسه ریاضیم بخونم که بعد بگم:ببین مامان...!ببین خاله...! ببین عمه! ببینید فامیلا! فقط تنبلا نمیرن زبان.من مهندسی هم قبول شدم...ولی به خاطر علاقم میخوام برم زبان!

پس لطفا بیخودی حرف در نیارین!

امیدوارم بتونم هر دوتاشم قبول شم!

.

.

.

بعدا نوشت:سر درگمی خیلی بده!