دنیای این روزای من...

گاه نوشت های یک مهماندار خواب زده

دنیای این روزای من...

گاه نوشت های یک مهماندار خواب زده



ذهن تو دمادم پیش بینی می کند، ‌

خودنمایی می کند . 

ذهن تو دایم در واقعیت دخالت می کند،‌ 

به آن رنگ می دهد، 

‌شکل و شمایلی به آن می دهد که از آن او نیست. 

ذهن هرگز نمی گذارد آنچه را که هست ببینی؛‌ 

فقط اجازه می دهد چیزی را ببینی 

که ذهن می خواهد تو ببینی.